Αστυπάλαια, κάτι ξεχωριστό!

Φυσική γέφυρα που ενώνει τις Κυκλάδες με τα Δωδεκάνησα, το όμορφο νησί της Αστυπάλαιας με την πλούσια ιστορία, τις πανέμορφες ακρογιαλιές και τους γραφικούς οικισμούς, προσκαλεί τον επισκέπτη σ’ ένα μαγικό ταξίδι στο γαλάζιο του Αιγαίου και το πάλλευκο των σπιτιών της.

Το δυτικότερο νησί του συμπλέγματος των Δωδεκανήσων, χωρίζεται φυσικά από μια λωρίδα γης πλάτους λιγότερο από 100 μ. στο Μέσα (δυτικό τμήμα) και το Έξω Νησί (ανατολικό τμήμα).

Η ονομασία της, προέρχεται από την Αστυπάλαια, κόρη του Φοίνικα και της Περιμήδης, ενώ παλαιότερα ονομαζόταν και Ιχθυόεσσα, λόγω των πολλών ψαριών της. Πρωτοκατοικήθηκε τα προϊστορικά χρόνια, ενώ μετά το 1204 περιήλθε στους Βενετούς και κυρίως στην οικογένεια Κουερίνι – με εξαίρεση ένα μικρό διάστημα κατά το οποίο ανήκε στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία (1269-1310). Οι Γκουερίνι έμειναν κύριοι του νησιού μέχρι το 1537, όταν κατακτήθηκε από τους Τούρκους. Όπως όλα τα Δωδεκάνησα, παρέμεινε στους Τούρκους έως το 1912 και στη συνέχεια πέρασε στα χέρια Ιταλών, Βρετανών και Γερμανών, για να ενωθεί με την Ελλάδα το 1948. Συνδέεται ακτοπλοϊκά με τα λιμάνια του Πειραιά και της Καλύμνου και αεροπορικά με την Αθήνα και τη Ρόδο.

Source tresorhotels.com
Source astipalea.org
Copyrights Dimitris Tamvakos

Χώρα

Πρωτεύουσα και λιμάνι του νησιού, η Χώρα, ένας από τους ομορφότερους οικισμούς του Αιγαίου, είναι χτισμένη σε βράχο που εισχωρεί στη θάλασσα, σχηματίζοντας δύο όρμους. Στην κορυφή της δεσπόζει το κάστρο μέσα από το οποίο ξεπροβάλλουν οι κατάλευκοι τρούλοι της Ευαγγελίστριας και του Αγίου Γεωργίου. Γύρω από το κάστρο απλώνονται κατάλευκα σπίτια με μπλε πορτοπαράθυρα και ξύλινα κάγκελα στα μπαλκόνια.

Περίπατος στον οικισμό

  • Στο βενετσιάνικο κάστρο των Γκουερίνι, του 13ου αι. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο τρόπος οικοδόμησης των μικρών, τριώροφων κυρίως, σπιτιών και ειδικά όσων βρίσκονται στον εξωτερικό περίβολο του κάστρου, οι εξωτερικοί τοίχοι των οποίων δημιουργούν ένα τείχος με μικρά παράθυρα για πολεμίστρες. Μέσα στο κάστρο υπάρχουν δύο κατάλευκες εκκλησίες με πέτρινα περίτεχνα καμπαναριά: η Παναγία Ευαγγελίστρια (1853), στο εσωτερικό της οποίας υπάρχει η κτητορική επιγραφή του 1413 και οι θυρεοί των Γκουερίνι, και ο Άγιος Γεώργιος (1790).
  • Στην Παναγία Πορταΐτισσα, του 18ου αι., κάτω από το κάστρο. Είναι μια από τις ομορφότερες εκκλησίες στα Δωδεκάνησα, με ξυλόγλυπτο επίχρυσο εικονοστάσι. Δίπλα, λειτουργεί ενδιαφέρον Εκκλησιαστικό Μουσείο.
  • Στη Ναρκίσσειο Δημοτική Βιβλιοθήκη, η οποία συστεγάζει την αρχαιολογική συλλογή του νησιού.
  • Στο Αρχαιολογικό Μουσείο στον Πέρα Γιαλό, που φιλοξενεί ευρήματα από όλο το νησί, κυρίως της προϊστορικής περιόδου, όταν η Αστυπάλαια είχε ακμάσει.
  • Στους οκτώ ανεμόμυλους που βρίσκονται πάνω από τη Σκάλα, στη Χώρα. Ανήκουν στην κατηγορία του ξετροχάρη μύλου, του οποίου η σκεπή γυρίζει ανάλογα με την κατεύθυνση του ανέμου.
  • Στην Κυλίντρα, στο όριο της Χώρας προς τη νότια μεριά, όπου βρέθηκε το μοναδικό στον κόσμο βρεφικό νεκροταφείο. Χώρος ιερός, από τα γεωμετρικά χρόνια μέχρι την ελληνιστική εποχή.
  • Στη Μεγάλη Παναγιά, με θαυμάσιο βοτσαλωτό δάπεδο στον περίβολο.
  • Στην Παναγιά Φλεβαριώτισσα, 6 χλμ. ΒΔ της Χώρας. Μέρος της εκκλησίας είναι κτισμένο σε σπηλιά. Αξιόλογο είναι το ξυλόγλυπτο τέμπλο.
  • Στη Μονή του Αγίου Ιωάννη του Μακρύ (12 χλμ. Δ). Χτισμένη σε επιβλητικό τοπίο, ανάμεσα σε δύο απότομες πλαγιές, με θέα στο πέλαγος και μοναδικό ηλιοβασίλεμα.
  • Στο κάστρο του Αϊ-Γιάννη, απέναντι την ομώνυμη μονή.

Διαδρομές στην Αστυπάλαια

Λιβάδια

Παραθαλάσσιος οικισμός με λιγοστούς κατοίκους, απλωμένος σε εύφορη κοιλάδα. Περιβόλια με μανταρινιές, πορτοκαλιές, αμπέλια και σπίτια πνιγμένα στα λουλούδια συνθέτουν ένα πανέμορφο σκηνικό δίπλα στην όμορφη παραλία. Απέχει 2 χλμ. ΝΔ από τη Χώρα.

Αξίζει να δείτε

  • Το σπήλαιο του Νέγρου, στις Βάτσες (6 χλμ. ΝΔ). Η πρόσβαση γίνεται από τη Χώρα με καΐκι, ενώ προσφέρονται και οργανωμένες ξεναγήσεις.
  • Στον λόφο του Aγίου Bασιλείου, όπου βρίσκονται λείψανα παλαιοχριστιανικής βασιλικής.

Μαλτεζάνα (Ανάληψη)

Θέρετρο με τη μεγαλύτερη τουριστική κίνηση στο νησί. Η περιοχή ονομάστηκε Μαλτεζάνα από τους Μαλτέζους πειρατές που είχαν ως ορμητήριό τους το νησί. Εδώ, το 1827, ο Γάλλος Μπιγκότ πυρπόλησε το πλοίο του, για να μην αιχμαλωτιστεί από τους πειρατές. Απέχει 9 χλμ. ΒΑ από τη Χώρα.

Αξίζει να δείτε

  • Τα λουτρά του Ταλαρά, με τα ελληνιστικά ψηφιδωτά, μοναδικά στον ελλαδικό χώρο, με χρώματα γαλαζωπά και κεραμιδιά, καθώς και ενδιαφέρουσα σύνθεση με θέμα τις εποχές του χρόνου και τα σύμβολα του ζωδιακού κύκλου
  • Το μνημείο του Γάλλου ναυάρχου Μπιγκότ, ηγέτη του αγώνα κατά των πειρατών στις αρχές του 19ου αι.
  • Τα λείψανα παλαιοχριστιανικής βασιλικής (5ου αι.), με τα αξιόλογα ψηφιδωτά. Πάνω έχει χτιστεί το εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας, με ιωνικό κιονόκρανο.
  • Την Ανάληψη, το παλαιότερο εκκλησάκι του οικισμού.

Βαθύ

Mοιάζει περισσότερο με λιμνοθάλασσα, λόγω του πολύ κλειστού όρμου (περίπου 50 μ.). Έχει δύο μικρούς οικισμούς: το Έξω Βαθύ, που βρίσκεται στην είσοδο του όρμου κι έχει μικρή σκάλα όπου δένουν τα καΐκια, και το Μέσα Βαθύ, που είναι στο μυχό του κόλπου, με χωράφια, λίγα δέντρα και αμπέλια. Απέχει 21 χλμ. ΒΑ από τη Χώρα.

Αξίζει να δείτε

  • Τη λιμνοθάλασσα Χαμένη Λίμνη, στη ΒΑ πλευρά της Αστυπάλαιας.
  • Τα λείψανα μινωικού οικισμού και πύργου, στην είσοδο του όρμου.
  • Το σπήλαιο του Δράκου, με εντυπωσιακούς σταλακτίτες και σταλαγμίτες, όπου η πρόσβαση γίνεται με καΐκι ή περπατώντας.
  • Την Παναγιά Πουλαριανή, στο δρόμο προς το Βαθύ, σε βράχο που σχηματίζει την Παναγία με το βρέφος στην αγκαλιά της.